थाहा आरे ए खाराङ्बा मुला ?
तासाइ,
एलान बारे ताम थेला रेम रेम
क्योङ दुइ, क्योङ प्रहार ।
एला आपा थेन आमाला
बिले,
ङाला खुइ थेन ङाला ।
‘लि ह्राङ्ला ह्राङ्बा तागाइ
हिन्ना… नाचा ङाला ह्राङ्बा होइ !
ल्हुइ ह्राङ्ला ह्राङ्बा
आहिन, आहिन ! दिमागचा ङाला ह्राङ्बा…
आमाले होइ… !
ङा आमा दोमाहेन्से ह्राङ्दाम म्लेला ताला ।’
एला आमाला साम्लोजुगु
एलान लागि म्राङ्बा आम्राङ्बा म्हाङजुगु !
ओदे जक्ेखे आहिन
एला लागि मि !
ङान्छे मिन नोन तयार लाजिन्जि ।
‘कोला तासाम चोराङ्बा दोना लातोला
जामे तासाम चुह्राङ्बा स्होतोला’
एला आमासे तिला छोर्सि बिजि ?
ङादा थाहा आतानि
तासाइ
ङाइ म्हान्मुला
जा थेन जामेदा फेबा
केबा ङ्हाच्छान ताबाचिम ।
हिन्ना देन्बान,
‘एजा खाराङ्बा मुसिम ह्वा ?’
दाते : जापान (१६ अक्टोबार, २०२४)
दोःबा : यकिना अगाध